“ Rambutan Masak Habang”
Parak bulan puasa, urang rami tulakan umroh tarmasuk Pa Haji Mawan Yang
terkenal panyugihnya di kampung Adul. Handak tiap tahun sidin tulak umroh. Pas
tulakan tahun ini, pa haji Mawan tulakan umroh sakaluargaan. Lalu sidin
ma’adakan selamatan dirumah dan maundang tetangga sekampungan datang ka rumah
sidin. Pa haji Mawan terkenal sebagai urang yang terpandang dan panyugihnya di
kampung. Baik, ramah, dermawan lawan tetangga, dan jua kada sombong. Bila warga
kampung ada kasulitan napa haja, pa haji Mawan kada segan-segan membantui.
Ngaran sidin sabujurnya Haji Indrawan, karena sifat sidin yang dermawan, maka
warga kampung mangiau sidin haji Mawan.
Sudah menjadi kebiasaan, bila haji Mawan ba’acaraan, pasti menyajikan
aneka makanan dengan jenis masakan yang
selalu berbeda-beda. Hal ini bukan saja merupakan rezeki bagi warga karena
selalu bisa mencicipi makanan yang nyaman-nyaman, tapi makanan yang beraneka
macam itu jadi pamandiran orang kampung Termasuk Adul dan kakawanannya yang
katuju nongkrong di warung kopi julak Ipul.
“ Dul,
ujar habar haji Mawan handak ba’umroh, bujur kah?” ujar paman Ibul yang hanyar
datang, batakun lawan Adul.
“ Nah,
kada tahu kah pyan?isuk sidin tulak.” Ujar Amat manyahuti.
“
Ujar habar, sidin ba’umroh sakaluargaan.” Julak Ipul manambahi.
“ Sidin
basaruan sakampungan, basalamatan.” Sahut Isur umpat manambahi imbah mahirup
kopinya.
“ Bamakanan
pulang......” Sahut Utuh lamak yang dikenal panggancangnya makan kahimungan.
“
Bujur tu mak ai.” Ujar Adul yang dari tadi kada sing bunyian. “Makan nyaman
pulang kita.”
“Matan
bahari mun basalaman wadah Haji Mawan, pasti banyak makanan. Maka Sidin tuh kada
segan-segan manyuruhakan kita makanan. Ujar Julak Ipul.
“
Ujar bini ku yang manggani’i bamasak di situ, ada rambutan masak habang mak
ai.” Ujar Adul
“Hah!!
Iyya kah??kayapa rasanya?mun haruan masak habang atawa daging ayam biasa haja
dah mamakan.” Sahut Utuh lamak panasaran.
“Anih
rasanya, bila buah rambutan di masak habang dul ai.” Ujar Isur manyahuti.
“ Tahu haja kalo, biasanya makanan yang di
suguhkan haji mawan tuh makanan yang kada biasa kita makan, mungkin rambutan
masak habang tuh menu hanyar.” Sahut paman Ibul
“
Ujar bini ku manis-manis rasanya sur ai.” Ujar Adul manyahuti Isur.
“
iyya kah???” Ujar Utuh Lamak. Maginnya inya panasaran. “ Kena mun saruan jangan
kada marasai rambutan di masak habang
tuh bagiannya ai.” Sambungnya nahap.
Malamnya, imbah isya tulakan Amat, Utuh Lamak, lawan Isur ka rumah
haji Mawan. Si Adul sudah badahulu baimbai
bini lawan mintuhanya haji Amir. Imbah tuntung membaca doa macam-macam,
tibalah saat yang ditunggu-tunggu warga kampung. Utuh Lamak sigap bajalan ka
meja makanan yang manyediakan makanan prasmanan di iringi Amat, lawan
Isur. Julak Ipul sudah tadahulu mangaut
nasi lawan iwak. Imbah dapat makanan yang dikahandaki, Utuh lamak kaingatan
Rambutan masak habang yang dikisahakan Adul siang tadi. Lalu matanya mancari ka
meja. Mancari rambutan masak habang.
“
Malihati apa ikam mak?iwak sudah jubung di piring.” Ujar Isur.
“
Aku handak marasai rambutan masak habang.” Ujar Utuh Lamak.
“
Hi’ih, aku handak marasai jua. Jar Bini Adul rasanya manis-manis.” Ujar Isur.
“
coba kita takuni Adulnya pang. Tuh inya makanan lawan mintuhanya.” Ujar Amat.
Lalu
Amat, Utuh Lamak, lawan Isur mandatangi Adul yang lagi asik makan.
“
Dul, sudah kah ikam marasai rambutan masak habang yang ujar bini ikam rasanya
manis-manis tuh...??” ujar Utuh Lamak manakuni.
Adul
yang sudah tadahulu makan, tersenyum lihum.
“
Sudah tadi mak ai, marasai. Kena pulang.” Sahut Adul.
“ Kayapa
rasanya Dul?nyaman lah??” Isur batakun.
“
He’eh. Bujur jar bini ku. Manis Mak ai.” Ujar Adul.
“Yang
mana Dul, aku kadada malihat.” Ujar Amat batakun.
“ Ma
ai, kada malihat kah???tuh di meja yang hibak buah-buahan tu nah.” Ujar Adul
manunjuk ka meja buah-buahan di higa meja prasmanan.
“
Yang mana Dul?disitu kadada makanan. Buah-buahan haja. Ada ai buah rambutan”
Ujar Amat.
“
Hi’ih itu itu pank RAMBUTAN MASAK HABANG.” Sahut Adul.
“
Itu buah rambutan Dul ai, lain Rambutan di masak habang.” Ujar Isur.
“ Nah....,
bubuhan ikam ni kada paham. Maksud ku, RAMBUTAN MASAK HABANG tuh, rambutan yang
masaknya habang. Kadanya rambutan di masak habang pang.” Ujar Adul mangalakak
tatawa.
“
Ohh..., Ku kira rambutan di masak
habang.” Ujar Utuh Lamak bagaru kapala.
“
Nang ngarannya rambutan, biasanya mun masak, warnanya habang kalo?lawan jua
rasanya manis.” Ujar Adul kahimungan kawa manggayai kakawalannya.
“ Hahahaha....,
bujur jua jar Adul. Di kalahakan Adul kita mak ai..” ujar Amat lawan Isur
tatawaan.
The End
Note: Ketemu tulisan ini di salah satu folder di my Leppy. Tulisan ini sebenarnya adalah pemenuhan tugas kuliah yang berhubungan dengan kebahasaan. Ditulis di tahun 2010.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar