Jumat, 30 Desember 2016

Edisi Tatawaan (Hiburan) : Rambutan Masak Habang


 
“ Rambutan Masak Habang”

Parak bulan puasa, urang rami tulakan umroh tarmasuk Pa Haji Mawan Yang terkenal panyugihnya di kampung Adul. Handak tiap tahun sidin tulak umroh. Pas tulakan tahun ini, pa haji Mawan tulakan umroh sakaluargaan. Lalu sidin ma’adakan selamatan dirumah dan maundang tetangga sekampungan datang ka rumah sidin. Pa haji Mawan terkenal sebagai urang yang terpandang dan panyugihnya di kampung. Baik, ramah, dermawan lawan tetangga, dan jua kada sombong. Bila warga kampung ada kasulitan napa haja, pa haji Mawan kada segan-segan membantui. Ngaran sidin sabujurnya Haji Indrawan, karena sifat sidin yang dermawan, maka warga kampung mangiau sidin haji Mawan.
Sudah menjadi kebiasaan, bila haji Mawan ba’acaraan, pasti menyajikan aneka  makanan dengan jenis masakan yang selalu berbeda-beda. Hal ini bukan saja merupakan rezeki bagi warga karena selalu bisa mencicipi makanan yang nyaman-nyaman, tapi makanan yang beraneka macam itu jadi pamandiran orang kampung Termasuk Adul dan kakawanannya yang katuju nongkrong di warung kopi julak Ipul.
“ Dul, ujar habar haji Mawan handak ba’umroh, bujur kah?” ujar paman Ibul yang hanyar datang, batakun lawan Adul.
“ Nah, kada tahu kah pyan?isuk sidin tulak.” Ujar Amat manyahuti.
“ Ujar habar, sidin ba’umroh sakaluargaan.” Julak Ipul manambahi.
“ Sidin basaruan sakampungan, basalamatan.” Sahut Isur umpat manambahi imbah mahirup kopinya.
“ Bamakanan pulang......” Sahut Utuh lamak yang dikenal panggancangnya makan kahimungan.
“ Bujur tu mak ai.” Ujar Adul yang dari tadi kada sing bunyian. “Makan nyaman pulang kita.”
“Matan bahari mun basalaman wadah Haji Mawan, pasti banyak makanan. Maka Sidin tuh kada segan-segan manyuruhakan kita makanan. Ujar Julak Ipul.
“ Ujar bini ku yang manggani’i bamasak di situ, ada rambutan masak habang mak ai.” Ujar Adul
“Hah!! Iyya kah??kayapa rasanya?mun haruan masak habang atawa daging ayam biasa haja dah mamakan.” Sahut Utuh lamak panasaran.
“Anih rasanya, bila buah rambutan di masak habang dul ai.” Ujar Isur manyahuti.
 “ Tahu haja kalo, biasanya makanan yang di suguhkan haji mawan tuh makanan yang kada biasa kita makan, mungkin rambutan masak habang tuh menu hanyar.” Sahut paman Ibul
“ Ujar bini ku manis-manis rasanya sur ai.” Ujar Adul manyahuti Isur.
“ iyya kah???” Ujar Utuh Lamak. Maginnya inya panasaran. “ Kena mun saruan jangan kada  marasai rambutan di masak habang tuh bagiannya ai.” Sambungnya nahap.
Malamnya, imbah isya tulakan Amat, Utuh Lamak, lawan Isur ka rumah haji Mawan. Si Adul sudah badahulu baimbai  bini lawan mintuhanya haji Amir. Imbah tuntung membaca doa macam-macam, tibalah saat yang ditunggu-tunggu warga kampung. Utuh Lamak sigap bajalan ka meja makanan yang manyediakan makanan prasmanan di iringi Amat, lawan Isur.  Julak Ipul sudah tadahulu mangaut nasi lawan iwak. Imbah dapat makanan yang dikahandaki, Utuh lamak kaingatan Rambutan masak habang yang dikisahakan Adul siang tadi. Lalu matanya mancari ka meja. Mancari rambutan masak habang.
“ Malihati apa ikam mak?iwak sudah jubung di piring.” Ujar Isur.
“ Aku handak marasai rambutan masak habang.” Ujar Utuh Lamak.
“ Hi’ih, aku handak marasai jua. Jar Bini Adul rasanya manis-manis.” Ujar Isur.
“ coba kita takuni Adulnya pang. Tuh inya makanan lawan mintuhanya.” Ujar Amat.
Lalu Amat, Utuh Lamak, lawan Isur mandatangi Adul yang lagi asik makan.
“ Dul, sudah kah ikam marasai rambutan masak habang yang ujar bini ikam rasanya manis-manis tuh...??” ujar Utuh Lamak manakuni.
Adul yang sudah tadahulu makan, tersenyum lihum.
“ Sudah tadi mak ai, marasai. Kena pulang.” Sahut Adul.
“ Kayapa rasanya Dul?nyaman lah??” Isur batakun.
“ He’eh. Bujur jar bini ku. Manis Mak ai.” Ujar Adul.
“Yang mana Dul, aku kadada malihat.” Ujar Amat batakun.
“ Ma ai, kada malihat kah???tuh di meja yang hibak buah-buahan tu nah.” Ujar Adul manunjuk ka meja buah-buahan di higa meja prasmanan.
“ Yang mana Dul?disitu kadada makanan. Buah-buahan haja. Ada ai buah rambutan” Ujar Amat.
“ Hi’ih itu itu pank RAMBUTAN MASAK HABANG.” Sahut Adul.
“ Itu buah rambutan Dul ai, lain Rambutan di masak habang.” Ujar Isur.
“ Nah...., bubuhan ikam ni kada paham. Maksud ku, RAMBUTAN MASAK HABANG tuh, rambutan yang masaknya habang. Kadanya rambutan di masak habang pang.” Ujar Adul mangalakak tatawa.
“ Ohh..., Ku kira rambutan  di masak habang.” Ujar Utuh Lamak bagaru kapala.
“ Nang ngarannya rambutan, biasanya mun masak, warnanya habang kalo?lawan jua rasanya manis.” Ujar Adul kahimungan kawa manggayai kakawalannya.
“ Hahahaha...., bujur jua jar Adul. Di kalahakan Adul kita mak ai..” ujar Amat lawan Isur tatawaan.

  The End

Note: Ketemu tulisan ini di salah satu folder di my Leppy. Tulisan ini sebenarnya adalah pemenuhan tugas kuliah yang berhubungan dengan kebahasaan. Ditulis di tahun 2010. 




Tidak ada komentar:

Posting Komentar

Aku ; Yang Terlewatkan

  Tidak Mungkin dan Tidak Pernah Aku selalu melihatmu,Tapi kamu tidak. Aku selalu menatapmu,Tapi kamu tidak. Aku akan selalu ada untukm...